Sorry mams en paps, ik heb me misdragen..
Door: Anne
Blijf op de hoogte en volg Anne
27 Mei 2010 | Griekenland, Athene
27-05-2010 KMstand 4114 Tsilivi - Zakynthos
...Het was een mooie dinsdagochtend in Zakynthos stad en ik kon mezelf niet meer beheersen. Maar daarover later meer…
Ik heb 5 dagen niet geschreven en moet dus eventjes diep gaan graven wat we allemaal gedaan en gezien hebben.
De Champions League finale hebben we gezien op het terras in een dorpje aan zee (vraag me niet meer hoe het heet). We begonnen met een lekkere maaltijd die voor mij bestond uit Musaka. We wilden nog erg graag een toetje en zagen dat de buren niets anders dan toetjes maakte. We besloten een terrasje op te schuiven en een ander pluspunt was dat de tv daar nog iets beter was dan waar we hadden gegeten :) Ideaal dus! De wedstrijd was enig, en ook in de uitslag konden we ons uitermate goed vinden. Tijdens de wedstrijd heb ik een overheerlijk chocolade taartje op, met slagroom en een bolletje ijs. Ik heb zitten smikkelen! Lyn heeft genoten van een wafel met caramelsaus en koekkruimels. Ook zij heeft dit met liefde naar binnen geschoven. Wat een heerlijkheid. Het hele terras zat vol met Griekse mannen die ook de wedstrijd fanatiek aanschouwden. Halverwege kwam de serveerster langs met de vraag of we nog wat wilden drinken. Een aardig Griek een tafeltje verderop bood ons iets aan. Nou dat hoeven wij geen 2x te horen dus Lyn besloot meteen maar een Baileys te bestellen, ja.. waarom zou je het goedkoopste nemen? Ik hield het echter maar bij een Ananassapje, tja iemand moet ons weer veilig terug naar huis rijden…
Zondags besloten we alvast richting de haven te rijden , zodat we wisten hoelang we er over zouden doen en dan konden we meteen kijken hoelaat de boot naar Zakynthos zou vertrekken. Op de kaart zag het er simpel uit, en voor de handigheid hadden we ook Lucy maar even aangezet. Helaas pikte zij het niet helemaal op zoals wij hadden gehoopt en voor we het wisten reden we weer over een onverharde weg. Niet echt een succes met die Arosa.
We besloten om te keren en onze eigen weg te zoeken. We hebben heel wat dorpjes gezien en werden bijna wanhopig hoe moeilijk het te vinden was. Uiteindelijk kwamen we in een dorpje uit, naast Pessada, van waaruit de boot gaat. We dachten dat we Pessada nu wel makkelijk zouden moeten vinden.. Ook dat viel tegen. Na wat rondjes door het dorp te hebben gereden besloten we het is te gaan vragen. Het geluk was nu aan onze kant, want meneer moest toevallig zelf naar Pessada toe dus we hoefden er alleen maar achteraan te rijden.
Dat viel mee!
De terugweg besloten we de borden maar te volgen en dat ging gelukkig als een speer..
Maandag waren we het appartement aan het opruimen toen onze demente buurvrouw weer binnen kwam stappen. Ditmaal had ze ‘lekkere’ mandarijntjes voor ons meegenomen. De rotte plekken had ze er maar vast uit gepulkt zodat we dit meteen konden opeten. Opnieuw kwamen we weer moeilijk van dr af. Ze raapte zelf nog wat rommeltjes van de grond en bleef maar praten. Gelukkig wist ze uiteindelijk zelf de deur weer te vinden, waarna wij verder konden met opruimen en de mandarijn maar meteen in de prullenbak hebben gegooid. Die zag er niet best uit..
Na afscheid te hebben genomen Kefalonia zijn we weer richting de haven van Pessada gereden, op weg naar Zakynthos..
Daar kwamen we aan rond 7uur. We hadden al een dorpje uitgekozen wat in het boekje leuk naar voren kwam en zo gingen we op weg naar Tsilivi. De bergen hier zijn hier net weer ff anders dan op de andere eilanden wat de wegen ook weer erg leuk maakte. Heuvel op, heuvel af, haarspeldbocht hier, kronkeltje daar.. Het was weer een heerlijk weggetje.
Aangekomen in Tsilivi keken we onze ogen uit. Ook al zijn we al 5 weken onderweg, we hebben nog niet in drukke toeristische plaatsen gezeten. Nou geloof mij, Tsilivi is druk en toeristisch. En dan zijn het vooral Engelsen die er een bezoekje brengen. Het stikt er van de Engelse kroegen en Sport bars waar vele schermen hangen voor het voetbal. Elvis komt hier nog elke avond een bezoekje brengen en ook Karaoke vind je op elke hoek van de straat. Het lijkt wel het Malia van Zakynthos. We voelden er ons meteen thuis. We reden iets het dorpje uit op zoek naar een plek om te slapen. Die vonden we al gauw, en nu zitten we opnieuw in een leuk appartementje met uitzicht op zee. Dat is heerlijk wakker worden.
’s Avonds gingen we het centrum in, er moest immers nog gegeten worden en we rammelden van de honger! Op de boot hadden we het gehad over chinees, en we konden aan niets anders meer denken. Hoe verrassend was het dan ook toen we uiteindelijk bij een Chinees op het terras uitkwamen. We hebben er heerlijk gesmikkeld van de Noodles met Kip en Ananas. Heerlijk, heerlijk!
Aangezien Engeland die avond een oefen interland moest spelen en we wel weer zin hadden in een potje voetbal gingen we op zoek naar een leuke kroeg om te gaan kijken. Voor de deur van Utopia stond een hypere Albaan met alle geweld te proberen ons binnen te krijgen. Er hingen geloof ik wel 4 schermen met voetbal, en de lijst met cocktails zag er goed uit dus we zijn daar maar gaan zitten.
Eigenlijk waren we allebei best moe.. waardoor we na de eerste 20min voetbal maar richting ons huisje zijn gegaan.
Dinsdag ochtend. De zon scheen en ook de temperatuur was lekker. Na een ontbijtje op ons balkon zijn we naar Zakynthos stad gereden. Wat een leuk en gezellig centum! We hadden nieuw internet gekocht en daarna nog een lunch gegeten op terras toen we richting de auto liepen. We besloten nog een straatje te doen, gewoon is kijken wat daar nog zat. Dat hadden we misschien beter niet kunnen doen.. In de straat zat namelijk de Tally Weijl. Deze zit ook in utrecht, en hoewel ik er dan eigenlijk altijd voorbij loop omdat het zo rommelig is, was het de eerste normale kledingwinkel die we tegenkwamen. Beide waren we nog op zoek naar een legging dus we besloten eventjes, heel eventjes maar, binnen te gaan kijken.
We hadden al 5 weken niet gewinkeld en daar liepen we dan. In een geweldige kledingwinkel, met geweldige kleding, geweldige schoenen en geweldige accessoires. Wat hadden we dit gemist. Als een stel beesten gingen we die winkel door, en al gauw hadden we allebei heel wat dingen in onze handen. Toch heb ik me nog aardig ingehouden, en bij de kassa had ik alleen nog maar een erg leuk jurkje, een driekwarts broek en 2 leggings in mn handen! Wat voelde het heerlijk om weer is ongestoord te kunnen shoppen. Ook lyn heeft zich uitgeleefd, en kwam met iets meer dan ik thuis. Wat een heerlijke winkel.
Toen het weer tijd was om te eten gingen we de stad in op zoek naar een supermarkt. De supermarkten hier zijn alleen niet zoals thuis. Verse groeten en vlees hebben ze niet! En wat ze wel hadden, daar viel geen fatsoenlijke maaltijd van te maken. We moesten dus weer uit eten.
Daarna zijn we naar de Juwelier gegaan, want lyn wilde er gaatjes bij in haar oren. Ik besloot uiteindelijk ook 1 gaatje erbij te doen, ergens halverwege mn oor. Dat ziet er weer nice uit.
Om bij te komen van de heftige pijn die je voelt als je een gaatje laat prikken wilden we het terras op voor een drankje! We kwamen langs een Irish Pub genaamd Molly Malone’s en daar stond een echte Ier al klaar om ons binnen te praten. Rob is goed in zn werk, want we zijn inderdaad daar neergedaald voor een drankje. Vreemd was het wel, wij als Hollandse meiden in Zakynthos drinken een drankje bij een Irish Pub. Yeah Right. We hebben wel ontzettend gelachen om dat taaltje, er is soms echt niets uit te halen. Prachtig.
Gisteren moesten we heeel vroeg op staan om mee te gaan met een tour rondom het eiland. We hebben de hele dag op een boot gezeten en alle hotspots van het eiland gezien. Denk aan de Blue Caves en het Ship Wreck. Deze moet je wel per boot doen, anders zie je er niets van. We hebben weer aardig wat plaatjes geschoten en het was een heerlijk dagje op de boot. Dat is weer eens wat anders dan zelf met de auto overal naar toe te rijden.
Die avond zijn we opnieuw met de auto het centrum in gereden. Koken zagen we niet zo zitten dus dan zat er niets anders op dan uit eten te gaan. We parkeren de auto meestal voor een tentje genaamd ‘Two Brothers’. Ook daar probeerden ze ons al meerdere malen op het terras te krijgen voor een drankje. We besloten daar maar een pizza te eten. We zaten nog niet of er stonden maar liefst 2 obers aan onze tafel, gezellig hoor! Alle obers hier (lees Tsilivi) zijn ontzettend slijmerig. Ze komen er allemaal even bij zitten voor een praatje, en als wij dan vertellen dat we met de auto zijn vallen de monden open van verbazing. Het blijft een mooi verhaal.
Het jammere is wel dat er bijna geen Grieken werken! Het zijn voornamelijk buitenlanders en dan vooral Albaniërs.
Na de overheerlijke pizza Hawaii (dit was de eerste Hawaii op deze reis die ik tegenkwam, dus ik heb er van zitten smullen) zijn we weer naar Molly Malone’s gegaan voor een drankje. Op de weg naar het toilet werd Lyn aangesproken door de barman die wel heel graag wilde weten waar ze vandaan kwam. Ze zag er namelijk totaal niet Engels uit. Toen hij hoorde dat ze uit Nederland kwam was hij niet meer te stoppen. Hij kwam bij ons zitten en heeft daar wel even gezeten. Het was de eerste Griek die we hier tegen kwamen, en zijn naam is Alex. Hij heeft vanalles opgeschreven waar we beslist nog een kijkje moeten nemen. Van steden tot eilanden tot bezienswaardigheden. Erg handig om tips te krijgen van een echte ‘kenner’. Hij was erg uitbundig en maakte goed duidelijk dat ie zo blij was 2 van die ‘gekke’ Nederlandse meiden te ontmoeten. Ook Rob was niet te stoppen, hij dronk z’n Guiness goed waardoor hij nóg moeilijker te verstaan was. Zowel gisteren als de dag ervoor vond ie t maar niets dat we met de auto waren. Zo konden we natuurlijk niet allebei een drankje doen. We moeten de auto vanavond beslist thuis laten van m, want dit is natuurlijk geen doen. Hij heeft alleen niet gezien hoever het lopen is naar ons huisje.. We zullen zien!
Vanochtend hebben we heerlijk uitgeslapen en zojuist zijn we naar de haven gereden om te kijken hoelaat we morgen met de boot mee kunnen. De tickets hebben we meteen geboekt en we kwamen een heuse supermarkt tegen. Net hebben we buiten op ons balkonnetje even heerlijk gegeten. Een aardappel salade, komkommertje, broodje en een toetje na. Ik kan weer even vooruit!
...Het was een mooie dinsdagochtend in Zakynthos stad en ik kon mezelf niet meer beheersen. Maar daarover later meer…
Ik heb 5 dagen niet geschreven en moet dus eventjes diep gaan graven wat we allemaal gedaan en gezien hebben.
De Champions League finale hebben we gezien op het terras in een dorpje aan zee (vraag me niet meer hoe het heet). We begonnen met een lekkere maaltijd die voor mij bestond uit Musaka. We wilden nog erg graag een toetje en zagen dat de buren niets anders dan toetjes maakte. We besloten een terrasje op te schuiven en een ander pluspunt was dat de tv daar nog iets beter was dan waar we hadden gegeten :) Ideaal dus! De wedstrijd was enig, en ook in de uitslag konden we ons uitermate goed vinden. Tijdens de wedstrijd heb ik een overheerlijk chocolade taartje op, met slagroom en een bolletje ijs. Ik heb zitten smikkelen! Lyn heeft genoten van een wafel met caramelsaus en koekkruimels. Ook zij heeft dit met liefde naar binnen geschoven. Wat een heerlijkheid. Het hele terras zat vol met Griekse mannen die ook de wedstrijd fanatiek aanschouwden. Halverwege kwam de serveerster langs met de vraag of we nog wat wilden drinken. Een aardig Griek een tafeltje verderop bood ons iets aan. Nou dat hoeven wij geen 2x te horen dus Lyn besloot meteen maar een Baileys te bestellen, ja.. waarom zou je het goedkoopste nemen? Ik hield het echter maar bij een Ananassapje, tja iemand moet ons weer veilig terug naar huis rijden…
Zondags besloten we alvast richting de haven te rijden , zodat we wisten hoelang we er over zouden doen en dan konden we meteen kijken hoelaat de boot naar Zakynthos zou vertrekken. Op de kaart zag het er simpel uit, en voor de handigheid hadden we ook Lucy maar even aangezet. Helaas pikte zij het niet helemaal op zoals wij hadden gehoopt en voor we het wisten reden we weer over een onverharde weg. Niet echt een succes met die Arosa.
We besloten om te keren en onze eigen weg te zoeken. We hebben heel wat dorpjes gezien en werden bijna wanhopig hoe moeilijk het te vinden was. Uiteindelijk kwamen we in een dorpje uit, naast Pessada, van waaruit de boot gaat. We dachten dat we Pessada nu wel makkelijk zouden moeten vinden.. Ook dat viel tegen. Na wat rondjes door het dorp te hebben gereden besloten we het is te gaan vragen. Het geluk was nu aan onze kant, want meneer moest toevallig zelf naar Pessada toe dus we hoefden er alleen maar achteraan te rijden.
Dat viel mee!
De terugweg besloten we de borden maar te volgen en dat ging gelukkig als een speer..
Maandag waren we het appartement aan het opruimen toen onze demente buurvrouw weer binnen kwam stappen. Ditmaal had ze ‘lekkere’ mandarijntjes voor ons meegenomen. De rotte plekken had ze er maar vast uit gepulkt zodat we dit meteen konden opeten. Opnieuw kwamen we weer moeilijk van dr af. Ze raapte zelf nog wat rommeltjes van de grond en bleef maar praten. Gelukkig wist ze uiteindelijk zelf de deur weer te vinden, waarna wij verder konden met opruimen en de mandarijn maar meteen in de prullenbak hebben gegooid. Die zag er niet best uit..
Na afscheid te hebben genomen Kefalonia zijn we weer richting de haven van Pessada gereden, op weg naar Zakynthos..
Daar kwamen we aan rond 7uur. We hadden al een dorpje uitgekozen wat in het boekje leuk naar voren kwam en zo gingen we op weg naar Tsilivi. De bergen hier zijn hier net weer ff anders dan op de andere eilanden wat de wegen ook weer erg leuk maakte. Heuvel op, heuvel af, haarspeldbocht hier, kronkeltje daar.. Het was weer een heerlijk weggetje.
Aangekomen in Tsilivi keken we onze ogen uit. Ook al zijn we al 5 weken onderweg, we hebben nog niet in drukke toeristische plaatsen gezeten. Nou geloof mij, Tsilivi is druk en toeristisch. En dan zijn het vooral Engelsen die er een bezoekje brengen. Het stikt er van de Engelse kroegen en Sport bars waar vele schermen hangen voor het voetbal. Elvis komt hier nog elke avond een bezoekje brengen en ook Karaoke vind je op elke hoek van de straat. Het lijkt wel het Malia van Zakynthos. We voelden er ons meteen thuis. We reden iets het dorpje uit op zoek naar een plek om te slapen. Die vonden we al gauw, en nu zitten we opnieuw in een leuk appartementje met uitzicht op zee. Dat is heerlijk wakker worden.
’s Avonds gingen we het centrum in, er moest immers nog gegeten worden en we rammelden van de honger! Op de boot hadden we het gehad over chinees, en we konden aan niets anders meer denken. Hoe verrassend was het dan ook toen we uiteindelijk bij een Chinees op het terras uitkwamen. We hebben er heerlijk gesmikkeld van de Noodles met Kip en Ananas. Heerlijk, heerlijk!
Aangezien Engeland die avond een oefen interland moest spelen en we wel weer zin hadden in een potje voetbal gingen we op zoek naar een leuke kroeg om te gaan kijken. Voor de deur van Utopia stond een hypere Albaan met alle geweld te proberen ons binnen te krijgen. Er hingen geloof ik wel 4 schermen met voetbal, en de lijst met cocktails zag er goed uit dus we zijn daar maar gaan zitten.
Eigenlijk waren we allebei best moe.. waardoor we na de eerste 20min voetbal maar richting ons huisje zijn gegaan.
Dinsdag ochtend. De zon scheen en ook de temperatuur was lekker. Na een ontbijtje op ons balkon zijn we naar Zakynthos stad gereden. Wat een leuk en gezellig centum! We hadden nieuw internet gekocht en daarna nog een lunch gegeten op terras toen we richting de auto liepen. We besloten nog een straatje te doen, gewoon is kijken wat daar nog zat. Dat hadden we misschien beter niet kunnen doen.. In de straat zat namelijk de Tally Weijl. Deze zit ook in utrecht, en hoewel ik er dan eigenlijk altijd voorbij loop omdat het zo rommelig is, was het de eerste normale kledingwinkel die we tegenkwamen. Beide waren we nog op zoek naar een legging dus we besloten eventjes, heel eventjes maar, binnen te gaan kijken.
We hadden al 5 weken niet gewinkeld en daar liepen we dan. In een geweldige kledingwinkel, met geweldige kleding, geweldige schoenen en geweldige accessoires. Wat hadden we dit gemist. Als een stel beesten gingen we die winkel door, en al gauw hadden we allebei heel wat dingen in onze handen. Toch heb ik me nog aardig ingehouden, en bij de kassa had ik alleen nog maar een erg leuk jurkje, een driekwarts broek en 2 leggings in mn handen! Wat voelde het heerlijk om weer is ongestoord te kunnen shoppen. Ook lyn heeft zich uitgeleefd, en kwam met iets meer dan ik thuis. Wat een heerlijke winkel.
Toen het weer tijd was om te eten gingen we de stad in op zoek naar een supermarkt. De supermarkten hier zijn alleen niet zoals thuis. Verse groeten en vlees hebben ze niet! En wat ze wel hadden, daar viel geen fatsoenlijke maaltijd van te maken. We moesten dus weer uit eten.
Daarna zijn we naar de Juwelier gegaan, want lyn wilde er gaatjes bij in haar oren. Ik besloot uiteindelijk ook 1 gaatje erbij te doen, ergens halverwege mn oor. Dat ziet er weer nice uit.
Om bij te komen van de heftige pijn die je voelt als je een gaatje laat prikken wilden we het terras op voor een drankje! We kwamen langs een Irish Pub genaamd Molly Malone’s en daar stond een echte Ier al klaar om ons binnen te praten. Rob is goed in zn werk, want we zijn inderdaad daar neergedaald voor een drankje. Vreemd was het wel, wij als Hollandse meiden in Zakynthos drinken een drankje bij een Irish Pub. Yeah Right. We hebben wel ontzettend gelachen om dat taaltje, er is soms echt niets uit te halen. Prachtig.
Gisteren moesten we heeel vroeg op staan om mee te gaan met een tour rondom het eiland. We hebben de hele dag op een boot gezeten en alle hotspots van het eiland gezien. Denk aan de Blue Caves en het Ship Wreck. Deze moet je wel per boot doen, anders zie je er niets van. We hebben weer aardig wat plaatjes geschoten en het was een heerlijk dagje op de boot. Dat is weer eens wat anders dan zelf met de auto overal naar toe te rijden.
Die avond zijn we opnieuw met de auto het centrum in gereden. Koken zagen we niet zo zitten dus dan zat er niets anders op dan uit eten te gaan. We parkeren de auto meestal voor een tentje genaamd ‘Two Brothers’. Ook daar probeerden ze ons al meerdere malen op het terras te krijgen voor een drankje. We besloten daar maar een pizza te eten. We zaten nog niet of er stonden maar liefst 2 obers aan onze tafel, gezellig hoor! Alle obers hier (lees Tsilivi) zijn ontzettend slijmerig. Ze komen er allemaal even bij zitten voor een praatje, en als wij dan vertellen dat we met de auto zijn vallen de monden open van verbazing. Het blijft een mooi verhaal.
Het jammere is wel dat er bijna geen Grieken werken! Het zijn voornamelijk buitenlanders en dan vooral Albaniërs.
Na de overheerlijke pizza Hawaii (dit was de eerste Hawaii op deze reis die ik tegenkwam, dus ik heb er van zitten smullen) zijn we weer naar Molly Malone’s gegaan voor een drankje. Op de weg naar het toilet werd Lyn aangesproken door de barman die wel heel graag wilde weten waar ze vandaan kwam. Ze zag er namelijk totaal niet Engels uit. Toen hij hoorde dat ze uit Nederland kwam was hij niet meer te stoppen. Hij kwam bij ons zitten en heeft daar wel even gezeten. Het was de eerste Griek die we hier tegen kwamen, en zijn naam is Alex. Hij heeft vanalles opgeschreven waar we beslist nog een kijkje moeten nemen. Van steden tot eilanden tot bezienswaardigheden. Erg handig om tips te krijgen van een echte ‘kenner’. Hij was erg uitbundig en maakte goed duidelijk dat ie zo blij was 2 van die ‘gekke’ Nederlandse meiden te ontmoeten. Ook Rob was niet te stoppen, hij dronk z’n Guiness goed waardoor hij nóg moeilijker te verstaan was. Zowel gisteren als de dag ervoor vond ie t maar niets dat we met de auto waren. Zo konden we natuurlijk niet allebei een drankje doen. We moeten de auto vanavond beslist thuis laten van m, want dit is natuurlijk geen doen. Hij heeft alleen niet gezien hoever het lopen is naar ons huisje.. We zullen zien!
Vanochtend hebben we heerlijk uitgeslapen en zojuist zijn we naar de haven gereden om te kijken hoelaat we morgen met de boot mee kunnen. De tickets hebben we meteen geboekt en we kwamen een heuse supermarkt tegen. Net hebben we buiten op ons balkonnetje even heerlijk gegeten. Een aardappel salade, komkommertje, broodje en een toetje na. Ik kan weer even vooruit!
-
27 Mei 2010 - 20:09
Ans:
Wat gaan we nu krijgen, dacht ik bij het lezen van de titel, maar het viel mee. Tja, vreselijk moeilijk als er zulke winkels in de buurt zijn, haha!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley